گفتار چهاردهم : اختلال حسادت مقابله با آن

گفتار چهاردهم : اختلال حسادت مقابله با آن :

حسادت چیست ؟

تعریف حسادت

حسادت نوعی احساس عاطفی است که عده ای آن را اکتسابی و عده ای فطری می دانند، حسادت یک صفت روانی و اخلاقی است که ذاتا در وجود همه انسانها هست، ولیکن افرادی که دچار اختلال روانی می شوند، آن را در وجود خود رشد می دهند.

زیر بنای حسادت، تمایل انسان به کسب امتیازات و کمال است

.

نشانه های حسادت

1- کودک مستقیم می گوید: از « نوزاد» متنفر است و به صدمه زدن نوزاد می پردازد.

2- پس از تولد نوزاد، کودک بزرگ تر بدرفتار می شود،.

3ـ چون از نوزاد متنفّر است این‌گونه تصور می‌کند که او را از پنجره به پایین پرت کرده و یا او را خفه کرده‌است .

4ـ بعضی وقت‌ها کودک بزرگ‌تر، از غذا خوردن خودداری می‌کند و یا دچار بی‌اشتهایی شده و عمداً خود را به مریضی می‌زند تا توجه والدین را به خود جلب کند. هم‌چنین‌ممکن است اظهارترس بیجا بکند.

5ـ حسادت در بعضی از کودکان با سرفه یا جوش‌های پوستی بروز می‌کند و برخی هم بسترشان را خیس می‌کنند.

6ـ برخی از کودکان هنگام بروز حسادت، ناخن‌هایشان را می‌جوند و یا موهایشان را می‌کشند.

7ـ شخص بزرگسال، از فرد موفق بدگویی می‌کند، غیبتش را می‌کند و یا عیب او را بزرگ‌‌نمایی می‌کند تا بدین‌وسیله، او را از چشم دیگران بیندازد.

 8ـ بعضی وقت‌ها چون عملاً امتیازات فرد موردنظر را نمی‌تواند کسب کند در نتیجه مکانیزم بی‌اعتنایی را در پیش‌می‌گیرد.

علتهای حسادت

1ـ کمال خواهی بیش از توان‌مندی و حق قابل‌شدن بیش از اندازه به خود.

2ـ ترس از دست دادن موقعیت و یا امتیازات موجود و به همین دلیل تملق و چاپلوسی‌کردن

3ـ مشاهده موفقیت و امتیازات موجود و به همین دلیل تملق و چاپلوسی کردن

4ـ احساس حقارت و شرمندگی و در نتیجه دست زدن به تخریب دیگران و یا انجام تبلیغات درباره خود، مثل متوسل شدن به سوابق خانوادگی ، وصل کردن خود به افراد برجسته‌ای در جامعه که می‌شناسد.

5ـ ضعف اعتماد به نفس و خودباوری

6ـ تربیت غلط و یادگیری

مهارت‌های مقابله با حسادت

1ـ به کودک بزرگ در صورت وجود کودک کوچکتر ابراز علاقه کنید تا امنیت خاطربرایش حاصل شود

2-پس از تولد نوزاد؛کودک بزرگتر را از خود دور نکنید ، یعنی ا تاقش را تغییر ندهید و به دلیل ترس از اذیت‌کردن کودک کوچک‌تر، او را به مهد کودک نفرستید، اگر چنین قصدی دارید قبل از تولد نوزاد انجام دهید.

3ـ کودک را برای خرید وسایل نوزاد همراه خود ببرید. ( حتی بهتر است به کودک پول بدهید تا خودش چیزی برای نوزاد بخرد.)

4ـ کودک را تشویق به مراقبت از نوزاد بکنید، مثلاً در استحمام نوزاد اجازه بدهید کودک به شما (مادر) کمک کند.

5ـ اگر کودک علاقه‌مند است که نوزاد را ناز و نوازش کند، اجازه چنین کاری را بدهید و در عین حال مراقبش باشید.

6ـ وقتی که مادر نوزاد را بغل می‌کند، بهتر است پدر یا سایر اعضای حاضر در منزل، کودک بزرگ‌تر را بغل کرده و یا نوازش کنند.

7ـ در هنگام بروز حسادت یا عصبانیت کودک را منع نکنید، بلکه با تحمّل و بردباری او را راهنمایی نمایید.

8ـ از توجه و محبت افراطی به نوزاد در حضور دیگر فرزندان پرهیز کنید.

9ـ مسئله حسادت کودک به نوزاد را در حضور وی برای میهمانان تعریف نکنید.

10ـ از تبعیض بین فرزندان و یا همکاران و شاگردان به شدت پرهیز کنید.

11ـ موفقیت دیگران را به رُخ همکاران یا دوستان نکشید و او را با دیگران مقایسه نکنید، اگر قرار است مقایسه‌ای صورت بگیرد هر کس را با گذشته خودش مقایسه کنید؛ زیرا انسان‌ها با هم تفاوت دارند و برای هر کسی شخصیت، علاقه و عملکردش ارزشمند است.

12ـ کمبودها، نقایص بدنی و نقاط ضعف افراد را به رُخش نکشید و یا نزد دیگران بیان نکنید، چون ممکن است نسبت به آنها احساس حقارت بکند و در نتیجه حسد بورزد.

13ـ از توسل به فشار، اجبار، تهدید، سرزنش و یا تنبیه برای درمان حسادت پرهیز کنید؛ زیرا فردی که دچار اختلال حسادت می‌شود، بیشتر از دیگران نیازمند محبت است.

14ـ توان‌مندی فردی را که حسد می‌ورزد، برجسته نموده و از آن‌ها صحبت کنید، مثلاً بگویید اگر فلانی نقّاش خوبی است، در عوض تو شاگرد ممتاز کلاس هستی. اگر فلانی کار را به سرعت انجام می‌دهد، تو با دقت انجام می‌دهی.